هر کجا باشی دلم همراه تو ست
گر نباشی همرهش در راه توست
من سر سودا ندارم با دلم
در کجا گویم که، دل گمراه توست
گر نباشی همرهش در راه توست
من سر سودا ندارم با دلم
در کجا گویم که، دل گمراه توست
اسکنبیل
من و اسکنبیل هر دو زاده بیابانیم. او را به خاطر مقاومت و سازگاریش با همه نداریهای بیابانها دوست دارم و در بیابانهای زندگی ام آموخته ام. این اشعار برای اولین بار سروده شده است و برگرفته از کتابی یاکسی نیست
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen