Mittwoch, 22. August 2007

مرده ها هستند
اما زیر خاک
شاخه خشک چرا
تا تو هستی
زندگی هم هست
تو خودت تنهایی
سبز سرخی
زندگی، شادی، برای ابری
که، ببارد بر خاک
گل بروید از او
من ترا عشق برای زندگی می دانم
سبز باش
ای سبزه

اسکنبیل
گل یاسی که، پر از عطر شبانگاهی بود
در به در در پی عطرگل بادی است
که، هر لحظه
به سویی
وبه بوی
دگری همراه است


اسکنبیل
زرتشت را ببین چه سترگ ایستاده است
کز جایگاه خدا گفته گفته ها
نیکی شعار اوست به پندارهای ما
پندارمایه دوری ز کینه ها
گفتار نیک را به همه واجبش نمود
تا حسن زندگی تو گردد ز گفته ها
سرمایه حیات ز کردار نیک شد
ارثی گرانبها به وجود نهفته ها
راه سعادت است به پندارهای نیک
شر از شرارت است ز گفتاربی بها
ما بی نیاز ز گفتار تازیان
از چند هزار سال پیش نمادیم، نکته ها
مهر و محبت است نیاز ونماز ما
ایرانی اصیل نمادش اهور ما


اسکنبیل